Lokale anesthesie tijdens de zwangerschap - dat moet u weten
Lokale anesthesie tijdens de zwangerschap kan risico's opleveren. Er zijn echter ook medicijnen die minder onschadelijk zijn. In deze praktische tip leert u welke deze zijn, hoe u ze neemt en welke risico's daarbij betrokken zijn.
Risico's van lokale anesthesie tijdens de zwangerschap
Lokale anesthesie heeft bepaalde risico's die het ongeboren kind nadelig kunnen beïnvloeden. We hebben samengevat wat lokale anesthetica zijn en welke risico's ze vormen:
- Anesthetica van het zuuramide-type remmen de geleiding van stimuli op de zenuwvezels door spanningsafhankelijke natriumkanalen te blokkeren.
- Veel van de anesthetica passeren de placenta, die een bepaald percentage van de waarden van de moeder overdraagt aan de foetus. Om deze reden moeten de anesthetica een hoge plasma-eiwitbinding hebben zodat er minder door de placenta gaat.
- Sommige middelen verminderen de permeabiliteit van het membraan voor natrium. Dit leidt tot een verminderde prikkelbaarheid van zenuwvezels.
- Procaine, bijvoorbeeld, draagt een hoog risico op methemoglobinevorming, daarom moet het niet worden gebruikt.
- Lidocaïne is veilig tijdens het geven van borstvoeding, maar is te riskant tijdens de zwangerschap. Het draagt ongeveer 60 procent van de waarden over aan de baby.
- Anesthetica kunnen worden gebruikt in combinatie met adrenaline, maar het aandeel adrenaline mag niet groter zijn dan 1: 200.000. Anders kunnen uteruscontracties optreden, die een miskraam veroorzaken.
- Het actieve ingrediënt kan vergiftiging veroorzaken bij baby's als het de placenta passeert. Omdat uw eiwitbinding de helft is van die van zwangere vrouwen, is het risico aanzienlijk hoger.
Probleemloze lokale anesthetica
Er zijn echter enkele actieve ingrediënten die veilig zijn voor de zwangere vrouw en haar kind als ze correct worden toegediend. Ook hier moet het adrenalinegehalte niet te hoog zijn en moet de eiwitbinding placenta ten minste 90 procent zijn.
- Articaine: deze remedie wordt vaak gebruikt door tandartsen. De placentabarrière kan in geringe mate passeren. Ongeveer een derde van de waarden van de moeder wordt bereikt. Profylactische tandheelkundige behandeling wordt aanbevolen voor zwangere vrouwen vanaf het tweede trimester. Eiwitbinding is 94 procent en is een voorkeursmiddel.
- Bupivacaïne: Vaak gebruikt in de verloskunde, heeft deze verdoving een sterk effect met een lange duur. Er is echter een groot risico op toxische bijwerkingen. Omdat slechts een kwart tot een derde van de waarden wordt overgedragen aan het kind, heeft dit de minste placenta-activiteit.
- Ropivacaïne: de effectiviteit is vergelijkbaar met die van bupivacaïne, maar met een lager risico op toxische bijwerkingen. Deze remedie kan ook de placentabarrière passeren.
- Etidocaïne: is ook een veilige werkzame stof tijdens de zwangerschap en gedraagt zich op dezelfde manier als articaïne. De actietijd kan tot acht uur duren, waardoor het een van de langzaam werkende lokale anesthetica is.
Niet alleen medicatie kan problematisch worden tijdens de zwangerschap. Levensmiddelen zoals maanzaad of menthol brengen ook risico's met zich mee.